vrijdag 21 mei 2010

Interview met Twee voor Twaalf presentatrice Astrid Joosten over Het hof van Joosten



Dit keer vormt Het hof van Joosten de aanleiding voor een interview met Twee voor Twaalf presentatrice Astrid Joosten. Een juridisch programma dat op het eerste gezicht veel wegheeft van Zestien miljoen rechters dat ze vorig jaar presenteerde, maar dat volgens Astrid Joosten zelf op een aantal punten wezenlijk anders is.


Astrid Joosten



Dicht bij de mensen
Astrid Joosten: “Er komen weer rechtszaken voorbij waarvoor we leken uitnodigen op de stoel van de rechter te gaan zitten. En hun vonnis zullen we weer vergelijken met het vonnis van een echte rechter. Maar het grote verschil is dat de conflicten die in deze serie voorbijkomen veel dichter bij de mensen staan. Dus geen eerwraak of moord, waarmee de meeste mensen gelukkig nooit te maken zullen krijgen, maar zaken waarin je zelf verwikkeld zou kunnen raken."


Astrid Joosten



Astrid Joosten: "In dit programma willen we niet alleen filosoferen, maar de kijker het gevoel geven dat het hem of haar óók zou kunnen gebeuren. En dat is ook zo, want je staat eerder voor de rechter dan je denkt. Daar hoef je zelfs niet eens de wet voor te overtreden."


Astrid Joosten



"Een van de zaken waarin we ons hebben vastgebeten, is bijvoorbeeld een arbeidsrechtszaak. Een werkgever die weigert het loon door te betalen van een werknemer die zich voortdurend ziekmeldt als gevolg van sportblessures. Een kwestie die voor veel mensen heel invoelbaar zal zijn. Mag Nederland straks alleen nog maar ganzenborden in zijn vrije tijd? Of draait de werkgever tot in het oneindige op voor de gevolgen van weer een nieuwe sportblessure?”


Astrid Joosten



Ingewikkeld
Het hof van Joosten mag andere accenten leggen, het is wel weer een juridisch programma. Wat hebt u met de rechtspraak?
Astrid Joosten: “Als je op een verjaardag zit, heeft iedereen altijd een mening over de rechtspraak. De straffen zijn veel te laag, de rechters zijn bevooroordeeld. Ik vind het interessant om te laten zien hoe moeilijk het is om recht te spreken. Veel moeilijker in ieder geval dan veel mensen denken. Probeer het maar eens en ervaar hoe ingewikkeld het is, dat is de boodschap van het programma."


Astrid Joosten



"En je ziet het gebeuren. Mensen vormen zich in eerste instantie vrij snel een mening en dan zie je dat ze na verloop van tijd steeds meer gaan twijfelen. En soms zelfs een andere mening krijgen. Bij mijzelf gaat dat niet anders."

Astrid Joosten



"Op het moment dat onze juridisch medewerker in de eerste vergadering een zaak voorlegt, vorm ik me al vrij snel een mening. Maar als we dan eenmaal aan de slag gaan met zo’n zaak, merk ik dat ik dat primaire oordeel kwijtraak. Dan zijn er alleen nog de feiten en de argumenten. Dat is heel gek. Hoe meer je ergens iets van afweet, hoe neutraler je wordt. De scherpe kantjes gaan eraf, er komt meer begrip.”


Astrid Joosten



Zou u een goede rechter zijn?
Astrid Joosten: “Mmm, dat weet ik eigenlijk niet. Maar ik geloof wel dat ik een goede jurist zou kunnen zijn. Lekker fel van leer trekken, ergens voor staan, dat zie ik mezelf wel doen. Ik ben dan ook iemand met uitgesproken meningen.”


Astrid Joosten



Over alles?
Astrid Joosten: “Ik zat laatst bij de kapper en daar las ik een boekje over sterrenbeelden. Ik ben een ram en over de ram stond geschreven dat hij snel beslissingen neemt en daar zelden op terugkomt. En dat klopt. Ik heb mijn mening snel klaar en heb er geen behoefte aan om daar vervolgens nog eens lang over na te gaan denken. Dat vind ik heerlijk. Helder! Ik heb gekozen, ik heb besloten, ik heb gezegd. Klaar. En nu weer door."


Astrid Joosten



"Spijt heb ik achteraf eigenlijk zelden. In ieder geval niet vaker dan iemand die altijd maar wikt en weegt. De kwaliteit van een beslissing hangt namelijk niet af van de snelheid waarmee je ’m hebt genomen.”


Astrid Joosten



Rammen heten ook koppig te zijn…
Astrid Joosten: “Ja. Omdat ze zoveel energie hebben. Heb ik ook. Ik ben een echte doener, een doorzetter. Als ik ergens aan begin, maak ik het ook af. En als anderen heel lang gaan zitten weifelen, ben ik meestal degene die de knoop doorhakt en zegt hoe we het gaan doen. Ja, met mij kun je lekker opschieten…”


Astrid Joosten



U bent al zo’n vierentwintig jaar onafgebroken op televisie. Betekent dat dat u op uw lauweren kunt rusten?
Astrid Joosten: “Absoluut niet. Je bent zo goed als je laatste programma. Als ik nu een flop maak, is alles wat ik hiervoor heb gedaan vergeten. Televisie is een keihard vak.”


Astrid Joosten



Is dat altijd zo geweest?
Astrid Joosten: niet eens zo heel erg lang geleden kon je een heel mooie carrière opbouwen zonder dat iemand zich om de kijkcijfers bekommerde. Als je directeur het leuk vond, was het al gauw goed."


Astrid Joosten



"Nu werkt dat niet meer zo. De branche is volwassen geworden. Er zijn veel meer recensenten en veel meer meningen. En dankzij de commerciëlen is de concurrentie groter geworden waardoor kijkcijfers belangrijker zijn. Maar zo gaat dat nu eenmaal. Als er meer aanbod is, is er meer concurrentie, is er meer doorstroming.”


Astrid Joosten



Tweehonderd programma's
Astrid Joosten: “Toen John de Mol met z’n eigen zender Talpa begon, zei hij al dat hij in twee jaar tijd tweehonderd nieuwe programma’s ging uitproberen, wetende dat er twintig zouden overblijven. Want slechts tien procent van alle nieuwe programma’s slaagt. Dat is een gegeven in ons vak. You win some, you lose some."


Astrid Joosten



"Dat kan mij ook overkomen en daarvan ben ik me zeer bewust. Daarom mag je blij zijn als je een programma te pakken hebt dat het goed doet. Want dan kun je er jaren mee voort. Zoals ik met Twee voor twaalf. Dat geeft zekerheid, waar je op andere fronten steeds opnieuw kunt falen.”


Astrid Joosten



Is televisie maken nog wel leuk?
Astrid Joosten: “Televisie is een hartstikke moeilijk vak, maar daar voel ik me juist door aangetrokken. Net zoals een wielrenner weet hoe zwaar de Tour de France is maar ’m toch per se wil rijden. Omdat je onder alle onzekerheid één zekerheid kunt leggen: als je je goed voorbereidt, zul je zelf in ieder geval geen fouten maken. Ik ken straks precies alle juridische mitsen en maren, weet precies waar ik het over heb, opdat ik op dat punt in ieder geval niet door het ijs zal zakken.”


Astrid Joosten



U bent de laatste jaren andere dingen naast uw televisiewerk gaan doen. Waarom?
Astrid Joosten: “De series die ik op televisie doe, duren steeds korter. Het hof van Joosten duurt bijvoorbeeld maar acht weken. Dus waar mijn agenda voorheen altijd volstond met televisiewerk, is er nu tijd voor andere dingen. In eerste instantie trouwens geïnspireerd op mijn televisiewerk."


Astrid Joosten



"Het boek 'Verboden liefdes' bijvoorbeeld, heb ik geschreven naar aanleiding van mijn programma Ik-jij-hij-wij-jullie-zij. Dat ging over alle mogelijke relatievormen, maar juist de interessantste, de buitenechtelijke relatie, kreeg ik op televisie niet voor elkaar. Simpelweg omdat mensen daar niet over willen vertellen voor de camera. En dan ben ik een echte ram: ik wílde het toch! Gewoon, omdat ik inmiddels aan die verhalen had geroken en geïntrigeerd was geraakt."


Astrid Joosten



"Een boek erover schrijven bleek de enige manier om er iets mee te doen en dat heb ik dus gedaan. Een geweldige ervaring. Ik weet nog dat ik dacht: Wat spannend, nu ga ik dus een ander vak beoefenen. Ik vond het heerlijk om alleen te werken, als compensatie voor altijd maar met een heel team aan een televisieprogramma bezig zijn. En ik vond het leuk om mensen veel langer te kunnen interviewen dan je ooit voor tv kunt doen."


Astrid Joosten



"Ik ben nu trouwens weer bezig met een boek. Over wijn. Omdat ik gek ben van wijn. Ik ga op vakantie altijd op bezoek bij wijnboeren, wijnen proeven, flesjes kopen. Zo gaat het dus steeds. Het onderwerp is er, en dan wil ik daar iets mee doen.”


Astrid Joosten



En vorig jaar was u ineens actrice in een speelfilm…
Astrid Joosten: “Acteren in Off screen was een eenmalig uitstapje, waarvoor ik bovendien was gevraagd. Maar ik moet toegeven dat ik het ontzettend leuk vond. En eng. Natuurlijk ben ik gewend om voor de camera’s te staan, maar mijn vak houdt in dat ik voor de camera’s zoveel mogelijk mezelf ben. En nu moest ik ineens acteren. Iets laten zien wat je helemaal niet voelt. Voor mijn gevoel was het allemaal aanstellerij. Doe niet zo gek, Astrid. Dat gevoel. Gewoon gêne.”


Astrid Joosten



Verslaafd aan het nieuws
Liggen er nog andere onverwachte uitstapjes in het verschiet?
Astrid Joosten: “Dat denk ik niet. Je moet het doen met de kennis en de ervaring die je in jaren hebt opgebouwd. Ik ben verslaafd aan het nieuws en dat neem ik als bagage mee. Je kunt mij zonder voorbereiding een dagelijkse talkshow laten presenteren, omdat ik dankzij dertig jaar kranten lezen, televisie kijken en naar het theater gaan vrijwel iedereen ken die mogelijkerwijze in zo’n show aanschuift."


Astrid Joosten



"Maar een sportprogramma presenteren, dat zou weer niet gaan. Omdat ik al die jaren van desinteresse nooit meer kan inhalen. Een presentator die niet zelf geïnteresseerd is in het onderwerp, daar prikken televisiekijkers zo doorheen. Echt, televisie is nietsverhullend.”


Astrid Joosten



B i o g r a f i e
Astrid Maria Bernadette Joosten
Geboren: 22 maart 1958 in Beverwijk
Woont: met pianist en componist Willem Ennes in Amsterdam
Opleiding: Atheneum-A, Spaans en Massacommunicatie aan de UvA (niet afgemaakt)


Astrid Joosten



Carrière: In 1983 begon Astrid Joosten naast haar studie aan een bijbaantje: omroepster bij de VARA. Na twee jaar bleek het televisievak geen bijbaantje en begon ze programma’s te presenteren. Onder andere Bij Koos met Koos Postema en het Nationale Songfestival. Daarna verliet ze de VARA om voor de TROS een aantal seizoenen Jongbloed & Joosten te presenteren. In 1990 keerde ze terug bij de VARA om er niet meer weg te gaan. Sindsdien presenteerde ze vele programma’s, zoals In het nieuws (met Paul Witteman), De verleiding, Personality, Anno Joosten, De show van je leven, Ik-jij-hij-wij-jullie-zij!, Oog in oog, Zestien miljoen rechters en nog altijd Twee voor twaalf. Naast haar werk voor de VARA is ze ambassadeur van het Epilepsiefonds.